Za okładki płotem. Rzetelne recenzje od 2011 roku

Weteran z Wietnamu przygląda się swoim towarzyszom broni z bliska, nie unikając reportażowej rzeczowości, natomiast rozszerzając perspektywę o świadomość nie tylko wcześniejszych, ale też późniejszych ich losów.  

Miarą wielkości Crummeya jest w  Bez winy  wyczucie, z jakim dotyka niebywale delikatnej materii relacji Ady i Evereda, nie przekraczając nigdy granic dosadności czy złego smaku. Stąpał po niebywale kruchym lodzie, ale dotarł na drugi brzeg bez wykonania jednego fałszywego kroku.

Chandlerowski klimat jest tu bardzo udanie zdynamizowany i podrasowany charakterystycznym dla Ellroya wisielczym cynizmem.

W na wpół naturalistycznym, a na wpół mitologicznym świecie prozy Zentnera zarówno śmiertelna wina, jak zemsta z zaświatów albo miłość silniejsza od śmierci - zyskują nowy, namacalny wymiar.