Za okładki płotem. Rzetelne recenzje od 2011 roku

Dalszy ciąg powieści Michaela Blake'a Tańczący z Wilkami powstał 11 lat po premierze jej słynnej ekranizacji. Ten sam okres czasu dzieli obie fabuły, z czego prosty wniosek, że w Świętym szlaku mamy rok 1874. To właściwie ostatnie chwile istnienia wolnych Komanczów. W powieści znajdziemy więc zarówno słynną drugą bitwę pod Adobe Walls, jak i następującą po niej wojnę nad Rzeką Czerwoną, której kulminacją była tragiczna w przebiegu i skutkach bitwa w kanionie Palo Duro. W tym czasie miała też miejsce wizyta wodzów kilku plemion indiańskich (m.in. Komanczów, Czejenów i Arapahów) w Waszyngtonie, u prezydenta Ulissesa Granta. Wszystkie te wydarzenia znalazły swoje miejsce w powieści, choć są udziałem postaci fikcyjnych.

Michael Blake (1945-2015), dziennikarz i niezbyt wzięty scenarzysta, napisał scenariusz pt. "Tańczący z Wilkami" w drugiej połowie lat 80. Na powieść (1988) przerobił go za namową swojego przyjaciela Kevina Costnera, jako że wówczas - twierdził Costner - łatwiej będzie znaleźć finanse na film. Tak też się stało, a resztę historii wszyscy znają: Costner stanął zarówno przed, jak i - po raz pierwszy - za kamerą, a jego trzygodzinne dzieło (1990) zgarnęło aż 7 Oscarów, w tym właśnie za scenariusz Blake'a. Ogromny sukces filmu przełożył się również na sukces komercyjny książki (trzy miliony sprzedanych egzemplarzy, piętnaście przekładów).